Bart Van Honsté, deelnemer in een verdiepende module improvisatietheater. Die modules, dat zijn worskshops of workshopreeksen waarin je dieper graaft in aspecten van improvisatietheater. Bart kroop in diens pen. Ie schreef over een verdiepende workshop TheaterClownerie gegeven door Eva Kahan.
Op Eva staat een machtige tattoo. Een hoop lijnen die golvend van de oksels, over de binnenarm tot aan haar pols lopen. Ook bezit ze een stel armen die meer energie hebben dan een hele groep majoretten op een cocktail van amfetamines & coke. Die tattoo-lijnen begeleiden zo mooi haar energie.
Afgelijnd, zo ook is haar workshop, maar ook heerlijk en boordevol energie. Haar mantra is dan ook spelplezier. De clown moet plezier hebben en dit uitstralen. En mens! Wat hadden we een plezier.
Het spel was simpel.
We zijn allemaal te laat gekomen en weten niet wat het spel is. We gaan ervan uit dommer te zijn dan de anderen. We denken dat de anderen de regels van het spel weten en daarom doen we mee met hen. En dit volgens onze eigen logische interpretatie van de spelregels, die we zelf ontwarren. Dan ontstaat er iets. Vanuit kleine bewegingen komt er heerlijke chaos waarin we volledig afgestemd zijn op de andere spelers en alles logisch uit elkaar volgt en niemand echt de leiding neemt.
We herhalen dit spel, nu met de helft als publiek.
Blijkt dat clown zijn gemakkelijk is.
De echte “oepsjes” (dit zijn vergissingen) worden opgepikt en herhaald. En zorgen en passant voor heel wat geschaterlach.
Blijkt dat de clown altijd in contact is met het publiek.
- Gelach? Dan doe je toch gewoon nog eens hetzelfde.
- Geen gelach. Ga op zoek naar andere dingen, er ontstaat altijd wel iets.
Zo onstaan er uit het niets zombies, gelikte deuren, een schuifwedstrijd op het parket, borsthakken, aanlopen tegen de houten lambrizering en spelletjes met het licht.
Als de dingen te raar zijn voor woorden, dan deel je dat gewoon met het publiek en doe je dat rare iets nadien toch.
Kortom, wat een heerlijke speeltijd, wat een heerlijk clown-tijd waarin lijnen door elkaar vloeiden, chaos werd afgelijnd en Eva ons allemaal het woord “spelplezier” op de bovenarm tatoëerde.
En laat dat net nu een mooie skill zijn voor improvisatietheater & Improcomedy. Niet geforceerd grappen maken, maar humor plukken uit de situatie. Open blijven voor wat je medespeler(s) doen & zeggen & daarop inspelen… hoe klein het ook is.
Wil je ook meespelen in zo’n verdiepende module met ervaren spelers. Check ze dan hier.